مجله ویژن

اعتراض به حکم تخلیه خانه در چه صورتی امکان دارد ؟

اعتراض به حکم تخلیه خانه در چه صورتی امکان دارد ؟
با گسترش اجاره‌نشینی در جوامع شهری، مفاهیمی مانند “حکم تخلیه” و “دستور تخلیه” اهمیت ویژه‌ای پیدا کرده‌اند. این دو اصطلاح حقوقی، از سوی بسیاری از مستاجران و مالکان به یک شکل درک می‌شوند، اما تفاوت‌های مهمی دارند.

تعریف حکم تخلیه و دستور تخلیه

در سیستم حقوقی کشور، اصطلاحات “حکم تخلیه” و “دستور تخلیه” به دو نوع اقدام قانونی برای بازپس‌گیری ملک از مستاجر اشاره دارند. این دو مفهوم، اگرچه به نظر مشابه می‌آیند، اما تفاوت‌های مهمی در شرایط، مراحل و اثرات آن‌ها وجود دارد.

حکم تخلیه

حکم تخلیه خانه، یک دستور قضایی است که از سوی دادگاه صادر می‌شود و به مالک این اجازه را می‌دهد که در صورت نقض مفاد قرارداد یا اتمام مدت اجاره، ملک خود را از مستاجر بازپس گیرد. این فرآیند قانونی معمولاً در مواردی انجام می‌شود که مستاجر به تعهدات خود عمل نکرده است، مانند عدم پرداخت اجاره‌بها، استفاده غیرمجاز از ملک یا خودداری از تخلیه پس از پایان قرارداد.

ویژگی‌های حکم تخلیه:

  • روند قضایی: حکم تخلیه پس از تشکیل پرونده و بررسی موضوع توسط دادگاه صادر می‌شود. این روند ممکن است زمان‌بر باشد.
  • حق اعتراض مستاجر: در روند صدور حکم تخلیه خانه، مستاجر حق اعتراض دارد و می‌تواند با ارائه مستندات و دلایل خود به دفاع بپردازد.
  • نیاز به مدارک کامل: برای صدور حکم تخلیه، مالک باید مدارک کاملی از جمله سند مالکیت، قرارداد اجاره، و مدارک تخلف مستاجر ارائه کند.

دستور تخلیه

دستور تخلیه، یک دستور سریع و اجرایی است که معمولاً از سوی شورای حل اختلاف صادر می‌شود. در صورتی که قرارداد اجاره به‌صورت رسمی تنظیم شده باشد و مدت اجاره به پایان رسیده باشد، مالک می‌تواند بدون نیاز به طی کردن مراحل طولانی دادگاه، از شورای حل اختلاف درخواست دستور تخلیه نماید. این روش ساده‌تر و سریع‌تر است و برای شرایطی در نظر گرفته شده که مستاجر بدون تخلف خاص، تنها به دلیل پایان یافتن مدت قرارداد ملزم به تخلیه است.

ویژگی‌های دستور تخلیه:

  • روند سریع و ساده: دستور تخلیه با توجه به شرایط خاص و در صورتی که قرارداد رسمی و معتبر باشد، در مدت کوتاهی صادر می‌شود.
  • عدم حق اعتراض مستاجر: مستاجر به دلیل عدم تخلف خاص و صرفاً به دلیل پایان یافتن مدت اجاره، نمی‌تواند به دستور تخلیه اعتراض کند.
  • نیاز به قرارداد رسمی: دستور تخلیه تنها در صورتی صادر می‌شود که قرارداد اجاره رسمی بوده و با امضای دو شاهد یا در دفاتر اسناد رسمی تنظیم شده باشد.

تفاوت‌های اصلی حکم تخلیه و دستور تخلیه خانه

تفاوت‌های کلیدی میان حکم تخلیه و دستور تخلیه را می‌توان از جنبه‌های مختلفی بررسی کرد. این تفاوت‌ها، مالک و مستاجر را در تعیین نوع درخواست و فرآیند تخلیه یاری می‌دهند.

1. روند اجرایی و مدت زمان اجرای تخلیه

  • حکم تخلیه: حکم تخلیه نیازمند بررسی و رسیدگی قضایی است و معمولاً روندی طولانی‌تر دارد. پس از درخواست مالک و تشکیل پرونده، دادگاه وارد فرآیند رسیدگی شده و حکم را پس از بررسی دقیق شرایط صادر می‌کند. این روند ممکن است هفته‌ها یا ماه‌ها به طول بیانجامد.
  • دستور تخلیه: دستور تخلیه یک فرآیند سریع‌تر است که معمولاً توسط شورای حل اختلاف و بدون نیاز به بررسی طولانی صادر می‌شود. با وجود شرایط مشخص، این دستور در مدت زمان کوتاه‌تری به مالک داده می‌شود و معمولاً ظرف چند روز اجرایی می‌شود.

2. حق اعتراض مستاجر

  • حکم تخلیه: مستاجر حق دارد به حکم تخلیه اعتراض کند و با ارائه مدارک و دفاعیات خود، به مخالفت با تصمیم دادگاه بپردازد. دادگاه پس از بررسی اعتراض مستاجر، ممکن است حکم را تایید یا تجدید نظر کند. این حق اعتراض، روند صدور حکم را طولانی‌تر می‌کند و امکان به تأخیر انداختن تخلیه را به مستاجر می‌دهد.
  • دستور تخلیه: به دلیل ماهیت فوری و شرایط خاص دستور تخلیه، مستاجر نمی‌تواند به آن اعتراض کند. این دستور با پایان یافتن مدت قرارداد و بدون نیاز به دلایل دیگری صادر می‌شود. به همین دلیل، دستور تخلیه به سرعت قابل اجرا است.

3. نیاز به مدارک و شرایط قانونی

  • حکم تخلیه: مالک برای درخواست حکم تخلیه باید مدارک بیشتری ارائه دهد، از جمله سند مالکیت، قرارداد اجاره، و مدارک معتبر که نشان‌دهنده تخلف مستاجر (مانند عدم پرداخت اجاره‌بها یا نقض شرایط قرارداد) باشد. به‌عبارتی، دادگاه برای صدور حکم تخلیه نیاز به شواهد و مدارک کامل دارد.
  • دستور تخلیه: برای صدور دستور تخلیه، تنها نیاز است که قرارداد اجاره به‌صورت رسمی و معتبر تنظیم شده باشد؛ یعنی یا در دفاتر اسناد رسمی ثبت شده باشد یا با حضور دو شاهد امضا شده باشد. بنابراین، نیاز به ارائه دلایل تخلف مستاجر نیست و کافی است که مدت قرارداد به پایان رسیده باشد.

4. شرایط قرارداد اجاره

  • حکم تخلیه: می‌تواند در شرایطی صادر شود که مستاجر با وجود اتمام مدت قرارداد یا تخلف از شرایط اجاره، از تخلیه خودداری کند. برای این حکم، نوع قرارداد (رسمی یا غیررسمی) تفاوتی ندارد و حتی اگر قرارداد به‌صورت غیررسمی تنظیم شده باشد، باز هم می‌توان درخواست حکم تخلیه داد.
  • دستور تخلیه: تنها زمانی قابل اجراست که قرارداد اجاره به‌صورت رسمی تنظیم شده و مدت آن به پایان رسیده باشد. اگر قرارداد غیررسمی باشد، مالک نمی‌تواند از طریق دستور تخلیه اقدام کند و نیاز به درخواست حکم تخلیه دارد.

دلایل و چرایی درخواست حکم یا دستور تخلیه خانه

درخواست حکم یا دستور تخلیه خانه و اعتراض به آن معمولاً زمانی انجام می‌شود که مستاجر نتواند یا نخواهد به تعهدات قراردادی خود عمل کند یا مالک به دلایل قانونی نیاز به بازپس‌گیری ملک داشته باشد. در این بخش، دلایل اصلی درخواست حکم یا دستور تخلیه از سوی مالکان بررسی شده است تا هر یک از شرایط و الزامات قانونی آن به‌خوبی درک شود.

1. اتمام مدت اجاره

یکی از رایج‌ترین دلایل درخواست تخلیه، پایان یافتن مدت قرارداد اجاره است. در این شرایط، پس از پایان مدت اجاره، مستاجر موظف است که ملک را تخلیه کند. اگر مستاجر بدون تمدید قرارداد همچنان در ملک باقی بماند و از تخلیه خودداری کند، مالک می‌تواند برای تخلیه ملک از دستور تخلیه (در صورت رسمی بودن قرارداد) یا حکم تخلیه (در صورت غیررسمی بودن قرارداد) استفاده کند.

2. عدم پرداخت اجاره‌بها

یکی دیگر از دلایل عمده درخواست حکم تخلیه، عدم پرداخت اجاره‌بها توسط مستاجر است. اگر مستاجر به تعهدات مالی خود عمل نکرده و اجاره‌بها را در موعد مقرر پرداخت نکند، مالک حق دارد درخواست تخلیه ملک را مطرح کند. قانون معمولاً برای چنین شرایطی مهلتی قائل می‌شود و چنانچه مستاجر بیش از سه ماه اجاره‌بها را پرداخت نکند، مالک می‌تواند از دادگاه درخواست حکم تخلیه کند. این موضوع به خصوص زمانی که اجاره‌بها منبع درآمدی برای مالک است، اهمیت ویژه‌ای دارد.

3. نقض شرایط و مفاد قرارداد اجاره

در قرارداد اجاره ممکن است شرایطی خاص برای استفاده از ملک تعریف شده باشد. برای مثال، در قرارداد ممکن است ذکر شده باشد که مستاجر حق ندارد ملک را به‌صورت تجاری استفاده کند یا آن را به فرد دیگری واگذار کند. چنانچه مستاجر برخلاف این شرایط عمل کند، مالک می‌تواند درخواست تخلیه ملک را مطرح کند. نقض مفاد قرارداد شامل مواردی مانند:
  • تغییر کاربری ملک به صورت غیرمجاز (مثل تبدیل واحد مسکونی به تجاری)
  • استفاده غیرقانونی یا نامشروع از ملک
  • ایجاد صدمات عمدی به ملک یا زیرساخت‌های آن
  • انتقال ملک به فرد دیگر بدون اجازه مالک نقض این شرایط می‌تواند دلیل موجهی برای درخواست حکم تخلیه باشد.

4. واگذاری ملک به شخص دیگر بدون رضایت مالک

برخی مستاجران، بدون اخذ رضایت مالک، ملک را به شخص ثالث اجاره می‌دهند یا آن را واگذار می‌کنند. این اقدام برخلاف قوانین مالکیت و شروط مندرج در قرارداد است و از نظر قانونی، مالک می‌تواند برای تخلیه ملک اقدام کند. این مسئله معمولاً در قراردادهای اجاره قید می‌شود و مالک با درخواست حکم تخلیه، می‌تواند از ادامه واگذاری‌های غیرمجاز جلوگیری کند.

5. استفاده نامناسب یا ایجاد مزاحمت برای سایر ساکنین

یکی دیگر از دلایل درخواست تخلیه خانه، ایجاد مزاحمت‌های رفتاری یا اجتماعی توسط مستاجر است که ممکن است به سایر ساکنان یا همسایگان آسیب بزند یا موجب اختلال در زندگی آنان شود. این نوع رفتارها شامل ایجاد سروصدای بیش از حد، برگزاری مهمانی‌های متعدد، عدم رعایت بهداشت عمومی و… می‌شود. در این شرایط، مالک می‌تواند برای تخلیه ملک درخواست حکم تخلیه کند، چرا که این اقدامات معمولاً به نقض آرامش و حقوق سایر ساکنین منجر می‌شود.

6. نیاز شخصی مالک به ملک

در مواردی، مالک ممکن است به دلیل نیاز شخصی خود درخواست تخلیه ملک را مطرح کند. به عنوان مثال، در صورتی که مالک قصد استفاده از ملک برای سکونت خود یا خانواده‌اش را داشته باشد و این شرط در قرارداد نیز قید شده باشد، می‌تواند با پایان مدت قرارداد درخواست تخلیه را مطرح کند. این نوع درخواست معمولاً در شرایطی پذیرفته می‌شود که در قرارداد به آن اشاره شده و به توافق طرفین رسیده باشد.

7. خرابکاری یا تخریب عمدی در ملک

اگر مستاجر به اموال ملک خسارت وارد کند یا به عمد در تخریب آن نقش داشته باشد، مالک حق دارد درخواست تخلیه ملک را مطرح کند. این گونه اقدامات شامل آسیب به دیوارها، سقف، زیرساخت‌های اساسی، یا تجهیزات موجود در ملک می‌شود. این نوع خسارات به خصوص در شرایطی که باعث افزایش هزینه‌های مالک یا کاهش ارزش ملک شود، موجب صدور حکم تخلیه می‌شود. اعتراض به حکم تخلیه خانه در چه صورتی امکان دارد ؟

مدارک مورد نیاز برای درخواست حکم و دستور تخلیه خانه

برای درخواست حکم یا دستور تخلیه، مالک باید مدارک مشخص و معتبری را ارائه کند تا فرآیند تخلیه از سوی مراجع قانونی تأیید و اجرایی شود. در این بخش، مدارک مورد نیاز برای هر کدام از این دو درخواست (حکم تخلیه و دستور تخلیه) آورده شده است.

1. سند مالکیت یا مدرکی دال بر مالکیت ملک

  • هدف: سند مالکیت، مدرکی ضروری برای اثبات حق مالکیت مالک بر ملک است. در صورتی که مالکیت با سند رسمی ثبت نشده باشد، مالک می‌تواند مدارک دیگری را به دادگاه ارائه دهد که نشان‌دهنده حق او بر ملک باشد.
  • اهمیت: ارائه سند مالکیت به مراجع قضایی و شورای حل اختلاف، به روند رسیدگی سرعت بخشیده و درخواست مالک را معتبر می‌سازد.

2. قرارداد اجاره رسمی و معتبر

  • هدف: قرارداد اجاره، به عنوان اصلی‌ترین سند حقوقی بین مالک و مستاجر، نوع رابطه و تعهدات طرفین را مشخص می‌کند. قرارداد اجاره باید حاوی امضای طرفین باشد و در صورت امکان، به‌صورت رسمی و در دفاتر اسناد رسمی تنظیم شده باشد.
  • شرایط: برای درخواست دستور تخلیه، قرارداد باید به صورت رسمی تنظیم شده باشد و یا دارای امضای دو شاهد باشد؛ اما برای درخواست حکم تخلیه، این الزام کمتر است و حتی قراردادهای غیررسمی نیز می‌توانند ملاک درخواست قرار گیرند.

3. مدارک شناسایی معتبر مالک

  • هدف: مدارک شناسایی معتبر مانند کارت ملی یا شناسنامه مالک باید به همراه درخواست ارائه شود تا هویت و اعتبار وی به تأیید برسد.
  • اهمیت: این مدارک برای تشخیص هویت مالک و تطبیق آن با سند مالکیت و قرارداد ضروری هستند و به مسئولین قضایی اطمینان بیشتری می‌دهند که درخواست‌کننده، مالک واقعی ملک است.

4. مدارک مربوط به تخلف مستاجر (در صورت نیاز برای حکم تخلیه)

  • هدف: در صورتی که درخواست حکم تخلیه به دلیل تخلف مستاجر از شرایط قرارداد یا عدم پرداخت اجاره‌بها مطرح شده باشد، مالک باید مدارکی ارائه کند که این تخلف را ثابت کند.
  • مثال:
    • اگر دلیل درخواست تخلیه عدم پرداخت اجاره‌بها باشد، مدارک بانکی یا رسیدهای مربوط به پرداخت‌های ناقص می‌تواند به عنوان سند معتبر ارائه شود.
    • در صورت نقض مفاد قرارداد، مالک می‌تواند شهادت افراد یا مستندات دیگری ارائه کند که نشان‌دهنده تخلف مستاجر است.

6. نسخه‌ای از اطلاعیه‌های ابلاغ‌شده به مستاجر (در صورت لزوم)

  • هدف: در برخی موارد، مالک باید اطلاعیه‌هایی مبنی بر اتمام مدت قرارداد یا درخواست تخلیه به مستاجر ابلاغ کند. در صورتی که این اطلاعیه‌ها ارسال شده باشند، نسخه‌ای از آن‌ها به عنوان سند ارائه می‌شود.
  • اهمیت: ارائه این اطلاعیه‌ها به مرجع قضایی، نشان‌دهنده تلاش مالک برای حل‌وفصل مسالمت‌آمیز موضوع است و می‌تواند به تصمیم‌گیری سریع‌تر کمک کند.

مراحل قانونی درخواست تخلیه خانه و نکات کاربردی برای مالکان و مستاجران

درخواست تخلیه خانه نیازمند طی مراحلی قانونی است که مالک یا نماینده او باید آن را انجام دهد. در این بخش، مراحل قانونی درخواست تخلیه به تفصیل توضیح داده شده و نکات کاربردی برای مالکان و مستاجران نیز ارائه می‌شود. در پایان این بخش، شرایط و روش‌های اعتراض مستاجر نیز توضیح داده شده است.

مراحل قانونی درخواست حکم تخلیه خانه

تهیه مدارک لازم
  • مدارک مورد نیاز: شامل سند مالکیت، قرارداد اجاره، مدارک شناسایی مالک و مدارک مرتبط با تخلف مستاجر (در صورت لزوم).
  • تأیید مدارک: اطمینان از اینکه مدارک کامل و معتبر هستند، می‌تواند فرآیند درخواست را تسهیل کند.
تنظیم دادخواست رسمی
  • شرح درخواست تخلیه: مالک یا وکیل او باید یک دادخواست رسمی با توضیح دقیق دلیل تخلیه تهیه کند. این دلایل می‌تواند شامل اتمام مدت قرارداد، عدم پرداخت اجاره‌بها یا نقض مفاد قرارداد باشد.
  • ارائه دادخواست به مرجع قضایی: بسته به نوع تخلیه (حکم یا دستور تخلیه)، دادخواست به دادگاه یا شورای حل اختلاف ارائه می‌شود.
ثبت و پیگیری دادخواست در مرجع قضایی
  • ارائه مدارک به مرجع مربوطه: تمامی مدارک باید به همراه دادخواست به شورای حل اختلاف یا دادگاه تحویل داده شود. مسئولان قضایی این مدارک را بررسی و روند رسیدگی را آغاز می‌کنند.
  • بررسی دادخواست توسط مرجع قضایی: دادگاه یا شورای حل اختلاف پس از بررسی مدارک و شنیدن اظهارات مالک، در صورتی که مستندات و دلایل تخلیه کافی باشند، حکم یا دستور تخلیه را صادر می‌کند.
ابلاغ حکم یا دستور تخلیه به مستاجر
  • اطلاع‌رسانی به مستاجر: پس از صدور حکم یا دستور تخلیه، مرجع قضایی با ارسال ابلاغیه رسمی، مستاجر را از این حکم آگاه می‌کند.
  • مهلت قانونی برای تخلیه: معمولاً پس از ابلاغ، مستاجر بین 48 تا 72 ساعت فرصت دارد تا ملک را تخلیه کند. در صورت عدم تخلیه، مالک می‌تواند اجرای حکم را از نیروی انتظامی درخواست کند.
اجرای حکم با کمک نیروی انتظامی (در صورت عدم تخلیه)
  • اجرای حکم یا دستور: اگر مستاجر در مهلت مقرر ملک را تخلیه نکند، مالک می‌تواند با مراجعه به دادگاه یا شورای حل اختلاف و درخواست از نیروی انتظامی، اجرای حکم یا دستور تخلیه را عملی کند.

نکات کاربردی برای مالکان و مستاجران

برای مالکان:
  • قرارداد رسمی تنظیم کنید: تنظیم قرارداد در دفاتر اسناد رسمی یا با حضور دو شاهد، تخلیه را در صورت نیاز تسهیل می‌کند.
  • درخواست کتبی برای تخلیه ارائه دهید: در صورتی که مدت اجاره به پایان رسیده، ابتدا یک درخواست کتبی به مستاجر ارسال کنید تا به صورت مسالمت‌آمیز تخلیه انجام شود.
  • از وکیل حقوقی مشورت بگیرید: در صورت پیچیدگی‌های قانونی یا ناآشنایی با قوانین، مشورت با وکیل می‌تواند روند تخلیه را سریع‌تر و بدون مشکل پیش ببرد.

برای مستاجران:

  • پرداخت به‌موقع اجاره‌بها: پرداخت منظم اجاره‌بها یکی از بهترین روش‌ها برای جلوگیری از بروز مشکلات حقوقی و درخواست تخلیه است.
  • رعایت مفاد قرارداد: از شروط و تعهدات قراردادی آگاه باشید و از نقض آن‌ها خودداری کنید.
  • درخواست مستندات در زمان ابلاغ: در صورت دریافت درخواست تخلیه، مستاجر می‌تواند مدارک مربوط به دلایل مالک را بررسی کند و در صورت وجود اشتباه یا نقص، اعتراض خود را مطرح کند.

شرایطی که مستاجر حق اعتراض دارد و نحوه اثبات آن

مستاجر در برخی شرایط قانونی حق اعتراض به حکم تخلیه را دارد. این اعتراض باید با مدارک معتبر و دلایل قابل استناد همراه باشد و توسط مراجع قضایی بررسی خواهد شد. عدم تخلف یا پرداخت به‌موقع اجاره‌بها
  • شرایط: اگر مستاجر تمامی اجاره‌بها را به‌موقع پرداخت کرده و مالک به دلایل غیرمنطقی درخواست تخلیه داده باشد، مستاجر می‌تواند به این درخواست اعتراض کند.
  • نحوه اثبات: مستاجر می‌تواند رسیدهای پرداختی یا مدارک بانکی را ارائه کند که نشان‌دهنده پرداخت منظم اجاره‌بها در مدت اجاره باشد.
وجود توافق قبلی برای تمدید قرارداد
  • شرایط: اگر مستاجر و مالک پیش از این به‌صورت کتبی یا شفاهی توافق کرده باشند که قرارداد اجاره تمدید شود، مستاجر می‌تواند این توافق را به عنوان مدرک اعتراض ارائه دهد.
  • نحوه اثبات: ارائه مدارک کتبی (در صورت وجود) یا شهادت افراد در صورت توافق شفاهی.
استناد به نواقص قانونی در قرارداد اجاره
  • شرایط: اگر قرارداد اجاره دارای نواقص قانونی باشد، مانند عدم تأیید رسمی یا امضای ناقص، مستاجر می‌تواند به این نکات برای اعتراض اشاره کند.
  • نحوه اثبات: مستاجر می‌تواند به بخش‌های ناقص قرارداد استناد کند و درخواست بازنگری در تصمیم تخلیه دهد.
نقض حق مستاجر در مدت قرارداد
  • شرایط: اگر مالک به‌صورت یک‌طرفه و بدون دلیل منطقی و قانونی درخواست تخلیه دهد و قرارداد هنوز در حال اجرا باشد، مستاجر می‌تواند به این درخواست اعتراض کند.
  • نحوه اثبات: مستاجر با ارائه قرارداد و اشاره به تاریخ و مدت قرارداد می‌تواند اثبات کند که درخواست مالک بدون دلیل موجه است.

نتیجه‌گیری 

تفاوت میان حکم تخلیه و دستور تخلیه به نوع قرارداد، شرایط قانونی و اهداف مالک از درخواست بستگی دارد. مالکان و مستاجران با درک صحیح از این مفاهیم می‌توانند روابط بهتری برقرار کنند و از بروز مشکلات قانونی جلوگیری کنند.

حکم تخلیه، دستوری قانونی است که از سوی دادگاه برای بازپس‌گیری ملک توسط مالک صادر می‌شود و معمولاً پس از نقض قرارداد یا پایان مدت اجاره و در صورت عدم تخلیه توسط مستاجر اجرا می‌شود.

دستور تخلیه، دستوری سریع‌تر است که از سوی شورای حل اختلاف صادر می‌شود و تنها برای قراردادهای رسمی و پس از پایان مدت اجاره اجرا می‌شود. برخلاف حکم تخلیه، در این حالت مستاجر حق اعتراض ندارد.

در صورتی که مستاجر تمامی اجاره‌ها را پرداخت کرده، توافق قبلی برای تمدید قرارداد وجود داشته یا مدت قرارداد هنوز باقی باشد، او می‌تواند به تخلیه اعتراض کند.

روند صدور حکم تخلیه به دلیل بررسی مدارک و شواهد ممکن است چندین هفته یا حتی ماه‌ها طول بکشد. پس از صدور حکم و ابلاغ به مستاجر، او 72 ساعت برای تخلیه وقت دارد.

بله، در صورتی که در قرارداد قید شده باشد که مالک می‌تواند به دلیل نیاز شخصی درخواست تخلیه کند، پس از پایان مدت اجاره، مالک می‌تواند درخواست تخلیه را ارائه دهد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *